ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΡΟΠΛΑΣΜΑ

Στην παραλία με τ’ αφρισμένα κύματα

εκεί που εξορίζουν τους ποιητές

βρήκα τη φαντασία μου

και τις ισόβιες εμμονές μου.

Το ρίγος του ερωτικού λυγμού

και τη νοσταλγία της αιχμαλωσίας

Εκεί

στην παραλία με τ’ αφρισμένα κύματα

εξόρισα τη δέσμευσή μου

στην αγοραία ευτέλεια της συμβατικότητας

και την αποτυχία μου να μετουσιωθώ

σε κρυστάλλινη εικόνα ενός τετράστιχου

Ο ορός της ζωής-της ζωής μου

τρέχει πλέον σταγόνα-σταγόνα

στις φλέβες της ερωτικής μου ανομίας

Η αυτοεύνοια κι ο σαρκασμός μου

όρισαν το τεκμήριο

της συντριβής και της σωτηρίας μου:

ένα φιλί στο στόμα!

Τώρα πια

στις ενοχές της πρώτης μου εφηβείας

προσθέτω κι εσένα

αχαλίνωτη φαντασίωση του αιώνιου έρωτα

προσθέτω κι εσένα

κανιβαλική μου επιθυμία...

                              Γιώργος Ατματζίδης

Ο ΠΗΓΑΣΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ

Εκεί που κυλάει η γραμμή της ασφάλτου

στο πυρωμένο μεσημέρι των χιλιομέτρων μου

σε νοιώθω στη σκέψη μου απρόοπτα

αναβάτη στον Πήγασο των ονείρων μου

Εκεί, στο μεγάλο δρόμο με τις λεύκες

και τη μυρωδιά απ’ τ’ αγριόχορτα του βάλτου

σε νοιώθω τυλιγμένη στο κορμί μου

να γέρνεις μαζί μου στις επικίνδυνες στροφές

Εκεί στα σκόρπια βράχια του Βερμίου

τα κρεμασμένα στις πλαγιές του

σαν τ’ οξυγόνο π’ ανασαίνω απ’ τα έλατα

σε νοιώθω μέσα μου αιχμάλωτη

Εκεί, στη μεγάλη ευθεία των αποφάσεων

με τον άνεμο να μου κόβει την ανάσα

προκαλώ το θάνατο με τα γκάζια τέρμα

γελώντας που μου είπες «Σ’ αγαπώ»

                        με λυμένα τα φρένα...

                                    Γιώργος Ατματζίδης